اشکهای تلخ بهنوش بختیاری: من فقط برای بقا زندهام...
بهنوش بختیاری بازیگر سینما و تلویزیون متولد 29 اردیبهشت 1354 است که در محله مهرآباد جنوبی تهران و در بیمارستان اقبال تهران به دنیا آمده است. او فعالیت خود را در اواسط دههٔ 1370 و با حضور در مجموعهٔ تلویزیونی هوای تازه آغاز کرد. بهنوش بختیاری برای بازی در فیلم من (1394) نامزد دریافت جایزهٔ سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل زن جشنواره فیلم فجر شد. بختیاری در کنار بازیگری، سالها در حوزهی فعالیتهای اجتماعی و خیریهای نیز حضور داشته و همین حضور اجتماعی، گاهی برایش حاشیه، حمله و ممنوعالکاری بههمراه آورده است. او فارغالتحصیل رشتهی زبان فرانسوی از دانشگاه آزاد تهران است
در قسمت سیوسوم «رُکشو»، مجید واشقانی اینبار روبهروی یکی از پرحاشیهترین چهرههای سینما و تلویزیون ایران نشسته است؛ بهنوش بختیاری؛ بازیگری که سالها مردم با نقشهای شاد و سرزندهاش خندیدهاند، اما خودش از خستگی، فرسودگی، تهمت و قضاوت حرف میزند.
در این قسمت، بهنوش بختیاری بدون تعارف از خستگیاش میگوید؛ خستگی از قضاوتها، برچسبها، ممنوعالکاری و فشارهایی که سالها روی شانهاش مانده است. او از روزهایی میگوید که با وجود سالها کار و تلاش، چند سال ممنوعالکار شد، به سقف خیره میشد، اشک میریخت و احساس میکرد «انگار یک جنگجو بوده که نجنگیده اما شکست خورده است». در عین حال تأکید میکند که زندگیاش را «صاف» و بدون حیله گذرانده، اما «زخم تهمت» عمیقترین آسیب را به او زده است.
