همایون شجریان قطعه جدید «ایران روشن» را منتشر کرد
همایون شجریان متولد 31 اردیبهشت 1354 در تهران و فرزند محمدرضا شجریان است. وی از خوانندگان موسیقی ایرانی و نوازندهٔ تنبک و کمانچه می باشد. همایون شجریان از ده سالگی نزد پدر آواز را شروع کرد و در دوران نوجوانی روزانه تکنیک آواز و صداسازی را به صورت فشرده فرا گرفت. در همان زمان به هنرستان موسیقی رفت و کمانچه را به عنوان ساز تخصصی خود انتخاب کرد و در خارج از هنرستان به ادامهٔ فراگیری آن نزد اردشیر کامکار و آشنایی با تار و سنتور بصورت گوشی پرداخت.
قطعه «ایران روشن» با شعری از سمیرا عاطفی، آهنگسازی و تنظیم پویا سرایی و خوانندگی همایون شجریان منتشر شده است.
به گزارش ایرنا، نوازندگان ارکستر مجلسی، میثم مروستی، پدرام فریوسفی، نیلوفر محبی، علیرضا دریایی، ماکان خوینژاد و پویا سرایی، ضبط و میکس و مسترینگ کاوه عابدین، استودیو صبا و طراحی کاور محسن رضاییان و سحر فروزان مدیر پروژه از دیگر عوامل این اثر هستند.
شجریان دوشنبه شب ۲۶ آبان ماه با انتشار قطعه «ایران روشن» در صفحه شخصی خود در فضای مجازی نوشت: «ایران، سرزمین مادریِ همهی ماست؛ سرزمینی که باید آن را سالم، زنده و روشن به نسلهای پس از خود بسپاریم.

اثر ایران روشن را با تمام مهر و مسئولیتی که نسبت به این خاک دارم، تقدیم میکنم به هدف والای جشنواره ۲۵؛ یادآوریِ ضرورتِ مصرف درست انرژی، حفاظت از محیطزیست و پاسداری از روشنایی آیندهای که به فرزندانمان تعلق دارد.»
نخستین جشنواره فیلم و عکس «۲۵» با تمرکز بر مصرف مسئولانه انرژی، به ویژه برق، زیست آگاهانه و نگهداشت اندازه، به ریاست ابوالفضل اکبری و دبیری خسرو نقیبی، ۲۲ تا ۲۵ آبانماه در تهران برگزار شد.
این جشنواره فرصتی است برای به تصویر کشیدن مفاهیم ساده اما حیاتی در زندگی امروز؛ از اهمیت تعادل در دمای خانه تا دمای جهان؛ «۲۵» است.
آیین اختتامیه این جشنواره، ۲۵ آبان ماه با تجلیل از محمدرضا شفیعی کدکنی، همایون شجریان، رضا عطاران، فرهاد آییش، احسان عبدیپور و تجلیل از برگزیدگان با حضور جمعی از هنرمندان سینما، موسیقی، فرهنگ و هنر ایران و چهرههای زیستمحیطی و حوزه انرژی برگزار شد.
در این آیین، لوح جشنواره توسط محمدرضا شفیعیکدکنی شاعر و استاد برجسته ادبیات، به شجریان اهدا شد.
شجریان پس از دریافت این لوح، در سخنانی به بیان نگاه خود درباره ایران و هویت ملی پرداخت و گفت: همه ما فرزندان ایران هستیم و برای ایران قلبمان میتپد. آغوشش اولین و آخرین جایی است که به ما امنیت میدهد و من به شخصه دلم میخواهد در آغوش ایران جان بسپارم.


