شعرخوانی آزاده صمدی درباره جنگ که اشک پژمان جمشیدی را درآورد؛ آنجا که ستم بود و اعتراضی نبود...

آزاده صمدی بازیگر سینما و تلویزیون متولد 17 دی 1357 در لاهیجان است. او فارغ التحصیل لیسانس رشته تئاتر از دانشگاه سوره می باشد که اهل نقاشی و عکاسی و متفاوت بودن هست و تجربه یک ازدواج ناموفق هنری هم دارد.

آزاده صمدی ، بازیگر مشهور ، مهمان جدیدترین قسمت از برنامه پیشگو بود، یک تاک شوی ترکیبی با اجرای پژمان جمشیدی که با چهره های مشهور عرصه ی هنر و ورزش به گفتگو می پردازد و به طور اختصاصی از پلتفرم نماوا پخش می شود. در بخشی از این برنامه از مهمان خواسته می شود صحبت کوتاهی با آیندگان داشته باشد و پیامی از جانب خود برای آن ها به یادگار بگذارد.

آزاده صمدی برای این بخش انتخاب ویژه ای داشت. او ترجیح داد به جای گفتن پیامی از خود، شعری از برتولت برشت، شاعر و نویسنده ی سرشناس آلمانی را بخواند.

آهای آیندگان، شما که از دل توفانی بیرون می جهید

که ما را بلعیده است.

وقتی از ضعف های ما حرف می زنید

یادتان باشد

که از زمانه سخت ما هم چیزی بگویید.

به یاد آورید که ما بیش از کفش هامان کشور عوض کردیم

و میدان های جنگ طبقاتی را با یأس پشت سر گذاشتیم،

آنجا که ستم بود و اعتراضی نبود.

این را خوب می دانیم:

حتی نفرت از حقارت نیز

آدم را سنگدل می کند.

حتی خشم بر نابرابری هم

صدا را خشن می کند.

آخ، ما که خواستیم زمین را برای مهربانی مهیا کنیم

خود نتوانستیم مهربان باشیم.

اما شما وقتی به روزی رسیدید

که انسان یاور انسان بود

درباره ما

با رأفت داوری کنید.

این شعر در حقیقت بخشی از قطعه ی بلندی به نام «به آیندگان» است که تا حدی جنبه ی اتوبیوگرافیک دارد و برشت آن را در سال 1939 زمانی که در دانمارک در تبعید به سر می برد، سروده است و آن را نوعی حدیث نفس یا وصیت نامه ی معنوی او دانسته اند.

این شعر پژمان جمشیدی را بسیار تحت تأثیر قرار داد و اشک از چشمانش جاری کرد. آزاده صمدی که پیش تر چند تجربه ی مشترک سینمایی و تلویزیونی با پژمان جمشیدی از جمله سریال «دیوار به دیوار» و فیلم سینمایی «خوب، بد، جلف» داشته، از واکنش احساسی او تعجب کرد اما جمشیدی در پاسخ گفت که به طور کلی درآوردن اشکش کار سختی نیست.

شعرخوانی آزاده صمدی در برنامه پیشگو طی روزهای گذشته در فضای مجازی مورد توجه قرار گرفته و کلیپ هایی با آن با موضوع رنج های بشری ساخته شده است.