فوری؛ بازیگر مشهور خودکشی کرد

جیمز رانسون، بازیگر آمریکایی شناختهشده برای نقشآفرینی در سریال محبوب HBO «شنود» و فیلم وحشت «آن: بخش دوم»، در سن ۴۶ سالگی بر اثر خودکشی در لسآنجلس درگذشت. این خبر تلخ که توسط گزارش پزشکی قانونی تأیید شده، بار دیگر توجهها را به چالشهای سلامت روان در هالیوود جلب کرده است، جایی که رانسون پیشتر از تجربیات تلخ آزار جنسی و اعتیاد سخن گفته بود.
جزئیات مرگ جیمز رانسون بازیگر مشهور و گزارش پزشکی قانونی
جیمز رانسون که بیشتر برای حضور در ۱۲ قسمت سریال acclaimed «شنود» (The Wire) شناخته میشد، روز جمعه در لسآنجلس کشف شد و پزشکی قانونی علت مرگ او را حلقآویز شدن اعلام کرد. وبسایت ددلاین گزارش داد که شواهد اولیه حاکی از خودکشی است و هیچ نشانهای از دخالت دیگران مشاهده نشده. این درگذشت ناگهانی، جامعه هنری را در شوک فرو برد، به ویژه آنکه رانسون در سالهای اخیر با نقشهای تکرارشونده در ژانر وحشت، همچنان فعال بود و طرفدارانش را امیدوار نگه داشته بود. تولد او به ۲ ژوئن ۱۹۷۹ در بالتیمور بازمیگردد، شهری که بعدها الهامبخش بسیاری از داستانهای سریال «شنود» شد و رانسون را به عنوان یکی از چهرههای اصیل آن معرفی کرد.

مسیر حرفهای جیمز رانسون: از نقشهای اولیه تا ستاره ژانر وحشت
رانسون تحصیلات هنری خود را در مرکز هنر و فناوری جورج واشینگتن کارور آغاز کرد و سپس به مدرسه هنرهای تجسمی منهتن رفت، جایی که پایههای حرفهایاش را محکم ساخت. نقشهای اولیه او شامل فیلم «کن پارک» ساخته لری کلارک (۲۰۰۲)، «شرم کثیف» به کارگردانی جان واترز (۲۰۰۴) و «نفوذی» از اسپایک لی (۲۰۰۶) بود که استعدادش را در سینمای مستقل نشان داد. در ژانر وحشت، او با ایفای نقش ادی کسبرک بزرگسال در «آن: بخش دوم» (۲۰۱۹) به شهرت رسید و در فیلمهای «شوم» (۲۰۱۲) و «شوم ۲» (۲۰۱۵) به عنوان معاون بینام ظاهر شد. اخیراً نیز نقش مکس را که ابتدا در «تلفن سیاه» (۲۰۲۱) بازی کرده بود، در «تلفن سیاه ۲» تکرار کرد و نشان داد که همچنان در اوج فعالیت است. با این حال، نقطه اوج حرفهاش در تلویزیون، نقش زیگی سوبوتکا در فصل دوم «شنود» بود؛ شخصیتی پیچیده از دنیای زیرزمینی بالتیمور که عمق بازیگری رانسون را به نمایش گذاشت و او را به یکی از بازیگران ماندگار این سریال تبدیل کرد.
چالشهای شخصی جیمز رانسون: سلامت روان، آزار و پیروزی بر اعتیاد
رانسون پیش از این به صراحت درباره مبارزات شخصیاش سخن گفته بود و صدای کسانی شد که با مشکلات سلامت روان دست و پنجه نرم میکنند. او در مصاحبهها فاش کرد که در سال ۱۹۹۲ توسط یکی از مربیان سابقش مورد آزار جنسی قرار گرفته، تجربهای که سایهای بلند بر زندگی حرفهای و شخصیاش انداخت. علاوه بر این، رانسون پنج سال با اعتیاد به هروئین مبارزه کرد، اما موفق شد بر آن غلبه کند و به الگویی برای دیگران تبدیل شود. این افشاگریها، به ویژه در دوران جنبش #MeToo، بازتاب گستردهای داشت و نشاندهنده شجاعت او در روبهرو شدن با demons درونی بود. درگذشت او اکنون سؤالاتی را درباره حمایتهای ناکافی از هنرمندان در هالیوود مطرح میکند و یادآور میشود که پشت صحنههای درخشان، اغلب دردهای پنهانی نهفته است.


