نقد و بررسی سریال شغال| چرا مخاطبان از تماشای شغال لذت نمی‌برند؟
سریال شغال به کارگردانی بهرنگ توفیقی از 10 مرداد 1404 مهمان دیدگان مخاطبان در نمایش خانگی است. سریالی در ژانر جنایی که داستان خانواده کاویان را روایت می‌کند که درگیر پرونده ها و دردسرهای بسیار از جمله تجاوز می شوند. بهرنگ توفیقی کارگردانی سریال‌هایی، چون «پدر» (۱۳۹۷)، «زیر پای مادر» (۱۳۹۶)، «آقازاده» (مجموعه نمایش خانگی ۱۳۹۹)، «افرا» (۱۴۰۰)، «بی همگان» (۱۴۰۱) و «سرگیجه» (مجموعه نمایش خانگی ۱۴۰۱) را عهده دار بوده است.
سریال «شغال» به میانه راه رسید و اخیرا قسمت ۱۷ آن از شبکه نمایش خانگی پخش شد.
به گزارش فرارو، این سریال داستان افرادی را به تصویر می‌کشد که هر کس رازی را با خود دارد و برای پنهان کردن آن دست به هر کاری می‌زند. داستان تک خطی که در نگاه اول نوید یک اثر مهیج را می‌دهد اما نتیجه اثری کلیشه‌ای و ترکیبی از سریال‌های مختلف است
ضعف در روایت و داستان
سریال بر اساس یک اتفاق بسیار تلخ در قسمت اول شکل می‌گیرد، حادثه‌ای با تنش زیاد یعنی تجاوز اما هرچه جلوتر می‌رود کشش و ریتم داستان از بین می‌رود، چرا که مخاطب نمی‌فهمد این همه شخصیت فرعی به چه دلیلی در سریال حضور دارند. در عین حال «شغال» تلاش می‌کند تا احساسات میان کاراکترها را به شکلی جذاب به مخاطب نشان دهد اما نتیجه کاریکاتوری که نه تنها جذاب نیست بلکه تمسخرآمیز است.
این سریال را می‌توان ترکیبی از چند فیلمنامه ایرانی، ترکی و آمریکایی دانست که در هر قسمت یکی از آن‌ها را نمایش می‌دهد، داستان‌هایی که هیچ ربطی به هم ندارند. موضوع مهم در مورد «شغال» عدم حضور پلیس در ماجراست. در حالت عادی زمانی که قتل، دزدی یا هر خلاف دیگری رخ می‌دهد، پای پلیس به ماجرا کشیده می‌شود اما در اینجا مخاطب فقط در چند سکانس چند ثانیه‌ای حضور آن‌ها را می‌بیند. شخصیت‌ها به راحتی آدم می‌کشند، قمار می‌کنند و انتقام می‌گیرند.
هیجان بی‌منطق و اتفاقات کلیشه‌ای
این سریال چیزی جز ادا و نمایش نیست، موضوعات سنگین و حساس را انتخاب کرده و به عنوان مدال به سینه زده تا مخاطب را با خود همراه کند اما چیزی که نشان می‌دهد سرابی بیش نیست. روایت در «شغال» به سرعت جلو می‌رود و هر جا قصه کم می‌آورد یک اتفاق بی‌منطق مانند مرگ کاراکتر وارد داستان می‌کند تا وانمود کند سریال رو به جلو حرکت می‌کند. شخصیت‌ها سطحی و خنده‌دارند و هیچ تعلیقی را به وجود نمی‌آورند. در عین حال چون اساسا شخصیت شکل نمی‌گیرد بازی بازیگران نیز در ضعیف‌ترین حالت خود قرار دارد. در اینجا اگر بازیگری نیز به بهترین شکل ایفای نقش کند ایرادات مانع از نمایش جذابیت‌های بازی خواهد شد.
گویا این موضوع تبدیل به عادت شده که پلتفرم‌ها بعد از پایان یک سریال خوب، اثری ضعیف را نمایش می‌دهند تا مخاطب را تشنه کنند یا در اصطلاح آن‌ها را در آب نمک بخوابانند تا زمان انتشار اثری با کیفیت مخاطب را با خود همراه کنند. در واقع «شغال» همان اثر ضعیفی است که پلتفرم انتخاب کرده تا فقط جدول پخشش خالی نباشد و مخاطب را آماده فصل بعد کند. در نهایت با گذشت ۱۷ قسمت مخاطب هنوز به دنبال این جواب است که چرا باید سریالی، مانند «شغال» ساخته شود.
